Powieść „Żôłti kam” Stanisława Jankego opowiada o losach młodych polskich inteligentów żyjących na Kaszubach pod koniec lat 70. XX wieku. Książka ta triumfowała w Literackim Konkursie Miasta Gdańska w 1997 roku. Po 17 latach Autor przetłumaczył ją na język kaszubski. Pomimo upływu czasu powieść niczego nie straciła ze swej aktualności, ukazując zagadnienie integracji i zatracania tradycyjnej tożsamości w świecie zunifikowanej kultury.

W powieści obserwujemy życie Gùsta Kaszëbòwsczégò (pol. Augustyn Kaszubowski) od chwili narodzin w roku 1908, przez dzieciństwo i młodość w dwudziestoleciu międzywojennym, po wyzwania dorosłości, z jakimi przychodzi mu się zmierzyć w czasie II wojny światowej i w pierwszej dekadzie lat powojennych. Nazwisko bohatera jest dla czytelnika wyraźnym sygnałem, że powieściowa postać to w istocie everyman, każdy Kaszuba i każdy człowiek. Cësk tematyką nie odbiega zbytnio od tego, o czym Janke pisał wcześniej. Kolejny raz wracamy do wielkiego, właściwie niewyczerpalnego tematu: człowiek wobec Historii.

"Czerwone róże" - opowiadanie znanej kaszubskiej pisarki Anny Łajming. Wewnątrz książki dwie wersje językowe - polska i angielska.

Nowela kryminalna w języku kaszubskim. Akcja rozgrywa się współcześnie w Bytowie i okolicach. Ginie młoda kobieta. Zagadkę jej śmierci oprócz policji stara się rozwikłać jeszcze kilka osób.

Gôdczi wùje Léòna dzél II i jiné dokazë. Jest to druga książka z zebranymi felietonami i opowieściami Jerzego Hoppe, które wcześniej drukowane były m.in. w piśmie „Rëmskô Klëka”. Autor, nauczyciel, pisarz i działacz ZKP całe życie związany był z Rumią. Tematyka tekstów jest bardzo różnorodna – Wùja Léòn gôdô o polityce, zdrowiu, handlu, rodzinie, pracy… A gôdô często w sposób żartobliwy i prześmiewczy, czyli tak jak Kaszubi lubią – często z humorem i pewnym dystansem podchodzący  do otaczającego ich świata pełnego poważnych tematów.