Mowa milczenia

Mowa milczenia to powieść o losach mieszkanki Sierakowic - Jadwigi Piepiórki. W tle znani mieszkańcy Sierakowic oraz historia Kaszub i Kaszubów.

- Białorusin, który nas wywiózł do Mińska, na pożegnanie ostrzegł mnie, bym nigdy nie mówiła o swoim wykształceniu i pracy, którą wykonywałam na Wileńszczyźnie. On dobrze wiedział co mówił. Od tamtych wywózek minęło już tyle lat, a oni nadal tu szaleją. Tam w Krzywiczach mieliśmy dużo do powiedzenia. Z naszym powrotem musiałam stać się zupełnie innym człowiekiem. Pomimo że miałam i mam dużo do powiedzenia, moje życie zmieniłam w "mowę milczenia". Dla mnie nie istniej nic ważniejszego aniżeli bezpieczeństwo moich dzieci.
Bernard jeszcze mocniej przytulił matkę i z czułością ją pocałował.
Tak przez chwilę złączeni cicho siedzieli.
- Mój synu - wyszeptała przez łzy - tak trudno mi żyć w tym kokonie. Często w nocy jak przez sen widzę siebie przy fortepianie. Tak mi tego brakuje, byłam taka szczęśliwa, gdy byliśmy jeszcze wszyscy razem z Twoim ojcem. Kiedy siadałam do fortepianu, zapominałam o całym świecie. Gdy czułam pod palcami klawisze, ich dotyk sprawiał, że moja dusza ulatywała z ciała i frunęła gdzieś daleko w niebiosa. Po powrocie w rodzinne strony mogę żyć jedynie wspomnieniami.

Elżbieta Szybowska urodziła się w Kościerzynie. Jest matką trójki dzieci. Razem z dziećmi w latach "Solidarności" wyjechała na Zachód by po trzydziestu latach ponownie i już na stałe zamieszkać w kraju ojczystym. Ukończyła Akademię Górniczo-Hutniczą w Krakowie uzyskując tytuł inż. chemika. Ukończyła także studia pedagogiczne, teologiczne i dziennikarskie. Jest autorką licznych artykułów, które ukazały się zarówno w polonijnych jak i polskich gazetach. Jest także autorką kilku książek mocno związanych tematycznie z jej regionem - Kaszubami.