Fot. Kosycarz. Żukowo

Opis
Zbigniew Kosycarz przyjechał na Wybrzeże w 1945 roku i od początku tworzył fotograficzną kronikę regionu. Mieszkał w Sopocie i Gdańsku, regularnie odwiedzał z aparatem Kaszuby, a więc i Żukowo. Wiele mieszkańców pamięta go do dzisiaj. Zmarł w 1995 roku. Tradycje kontynuuje jego syn Maciej, który swoją pracę zawodową fotoreportera zaczynał na początku lat 90. m. in. w Żukowie. A od kilku lat mieszka w Sulminie w gminie Żukowo.
Pierwsze zdjęcia w tym albumie zrobione zostały przez Zbigniewa na początku lat 60. Porównując, to właśnie one najlepiej pokazują, jak kiedyś wieś a teraz miasto zmieniło się na przestrzeni kilkudziesięciu lat. Zdjęcia Macieja, jeszcze czarno-białe, to już nowa, inna Polska, ale pokazywana nie z perspektywy wielkiej polityki, ale ludzi żyjących i pracujących w Żukowie. Album kończą kolorowe zdjęcia z ostatnich lat oraz z wydarzeń związanych z obchodami 800-lecia Żukowa.
Nic tak dobrze nie ożywia pamięci i nie pobudza wspomnień, jak zdjęcia. Życie codzienne, ludzie, ich stroje, zabawa, praca i miejsca, które – gdyby nie podpisy pod zdjęciami – to trudno byłoby je rozpoznać. Żukowskie ulice bez korków, budowa szkoły i domu towarowego, furmanki i sanie, patrol ORMO, otwarcie pierwszej księgarni, kawiarnia „Żukowianka”, restauracja „Gryf”, sklepy i ich klienci, to tylko niektóre tematy ze zdjęć Kosycarzy. Ciekawe, czy ktoś pamięta pierwsze i jedyne wybory Miss Żukowa? W albumie są też dwa duże rodzinne zdjęcia mieszkańców Żukowa, gminy i sympatyków. Jedno wykonane w Parku Jeziorko, drugie podczas gminnych zawodów Ochotniczych Straży Pożarnych w Leźnie. Łącznie na wszystkich kartach albumu można zobaczyć około tysiąca osób związanych z Żukowem. Niektórzy z nich już odeszli, ale pozostały fotografie.
Dane techniczne
Autor | Zbigniew Kosycarz, Maciej Kosycarz |
ISBN | 978-83-933422-6-6 |
Liczba stron | 64 |
Język | polski |
Oprawa | twarda |
Format | 20,5 x 28,5 cm |
Rok wydania | 2012 |