Niezadługo minie dekada od chwili ukazania się pierwszego wydania monografii Kosznajderii. Pierwsze w języku polskim i tak obszerne opracowanie przeszłości tej krainy – wciąż pozostającej, jak się okazuje – przysłowiową terra incognita, spotkało się ze sporym zainteresowaniem Czytelników, w tym potomków rodzin o korzeniach kosznajderskich z Polski i Niemiec. Skutkowało to szybkim wyczerpaniem nakładu. Książka została również przychylnie przyjęta przez środowiska opiniotwórcze, czego wyrazem było wyróżnienie jej na XV Kościerskich Targach Książki Kaszubskiej i Pomorskiej Costerina 2014 w kategorii „Opracowania naukowe i eseje”.

W tym celu, aby nadal upowszechniać wiedzę o tej historycznej, niemieckiej krainie wciśniętej przed laty między Pomorze Gdańskie a Krajnę, Lokalna Grupa Działania Sandry Brdy w Chojnicach postanowiła dokonać wznowienia swego sztandarowego dzieła. W drugim wydaniu, w mniejszym lub większym stopniu, uległy rozbudowie rozdziały I, IV, V i VI. Niektóre części pierwszego wydania, jak na przykład motto i posłowie, zostały przetłumaczone na język polski. W gruntowny sposób zweryfikowano tabele katastru fryderycjańskiego, konfrontując je z oryginałem. Dokonano poza tym drobnych korekt w niektórych miejscach książki, usuwając między innymi kilka błędów rzeczowych. Dzieło zyskało też nową szatę graficzną. (...)

(frag. wstępu Jerzy Szwankowski)

O, Kosznajderio, bądź pozdrowiona,

Miła i droga mi ojczyzno,

Kraju, gdzie moja kołyska stała

I ojców było ognisko,

Gdzie w uchu zabrzmiał drogi

Głos mej rodzinnej mowy!

J. Behrendt, Pieśń Kosznajdera

(tłum. z jęz. niem. W. Trzeciakowski)