Jacek Jassem – jedno z najgłośniejszych nazwisk w polskiej onkologii, kierownik gdańskiej Kliniki Onkologii i Radioterapii, autor krajowej strategii walki z rakiem. Człowiek, który przygotował ustawę o zakazie palenia w miejscach publicznych i co roku organizuje konferencje onkologiczne dla dziennikarzy. Tyle mówi biogram, ale za nim kryje się nietuzinkowy człowiek, który dzieli czas między gabinet lekarski, uczelnianą katedrę i… męskie wyprawy na koniec świata.

Książka Barbary Kanold "Michalski - taki jestem!", w której powstaniu bierze czynny udział, ma formę wywiadu-rzeki, wzbogaconego przez fragmenty recenzji i omówień ról aktora. Zawarte w niej są opinie krytyków teatralnych, kolegów aktora, reżyserów. Jest też opatrzona pełną dokumentacją ról teatralnych, filmowych i telewizyjnych oraz licznymi fotografiami.

Przejmująca opowieść o ludziach walczących o uratowanie przepięknej, zabytkowej dzielnicy Gdańska – Biskupiej Górki – przed rozbiórką i zagładą. Skłóceni ze sobą nawzajem muszą przejść wewnętrzną przemianę, by stać się społecznością zorganizowaną wokół wspólnych celów. Symbolem tego zjednoczenia staje się cenny zabytek – zegar na wieży; mieszkańcy Biskupiej Górki muszą znaleźć sposób, żeby go wyremontować i ocalić. Inspiracją do ich działania staje się Królowa Salwatora – dziwaczka, ale zarazem duch dzielnicy.

Do napisania zamieszczonych tu opowieści zainspirowało mnie moje rodzinne Trójmiasto, jego koloryt, historia, legendy, tajemnice miejsc i ludzi. Bohaterami są postacie znane z wielu szlaków spacerowych: kamienni Staruszkowie siedzący na ławeczce w Gdyni, Parasolnik z Sopotu, dziewczynka spoglądająca zza szkolnej szyby na Gdańsk, Dyrygent fal, gdyński ksiądz Zawacki, mieszkańcy pewnej sopockiej willi. Bohaterem jest też samo Trójmiasto.

"Spotkanie w Telgte" (1979), najkrótsza obok Kota i myszy z powieści Güntera Grassa, laureata Nagrody Nobla '99, uchodzi za jeden z jego najcelniejszych utworów. Przyszłość znowu wiąże się tu nierozerwalnie z teraźniejszością, wiek siedemnasty odsłania rozliczne analogie do wieku dwudziestego. Tytułowe spotkanie, opisane z wielkim rozmachem i swadą, to zdarzenie, do którego mogłoby dojść w rzeczywistości kilkaset lat temu, doszło jednak dopiero współcześnie - choć w siedemnastowiecznej scenerii - w wyobraźni autora.