Architektura modernistyczna w Polsce stała się w ostatnich latach przedmiotem szerokiego zainteresowania specjalistów zajmujących się historią architektury i konserwacją zabytków. Zmienia się także stopniowo społeczne nastawienie do tej części dziedzictwa kulturowego i rośnie grono miłośników architektury XX w. W coraz szerszym zakresie, choć nadal nie bez przeszkód, najlepsze dzieła architektury modernistycznej obejmowane są ochroną prawną. Po okresie degradacji i deformujących przekształceń liczne budynki modernistyczne zaczynają być doceniane i poddawane działaniom, które zapewniają ich zachowanie i przywracają zatarte walory. Bardzo wiele dowodów tej przemiany obserwujemy także na terenie Gdyni. Wśród wielu miast Polski Gdynia zajmuje miejsce szczególne. Powstanie portu i miasta było efektem intensywnego i relatywnie krótkiego procesu, wynikającego z uwarunkowań międzywojennych. Port i miasto są symbolami dokonań odrodzonej Polski porozbiorowej i całego dwudziestolecia międzywojennego.

Przewodnik architektoniczny po wrzeszczu to publikacja, która prezentuje różnorodną architekturę jednej z najstarszych części Gdańska. Wrzeszcz jako jedna z niewielu dzielnic szczęśliwie uniknął ogromnych zniszczeń w czasie II wojny światowej jakich doznał Gdańsk. Dzięki czemu w większości została zachowana tkanka architektoniczna tej części miasta. Przewodnik ukazuje najciekawsze obiekty Wrzeszcza począwszy od willi z końca XIX wieku, przedwojennych kamienic czynszowych po modernistyczne gmachy użyteczności publicznej z okresu międzywojennego czy przykłady architektury socrealistycznej.

Projekty fasad gdańskich z 1902 r. - pokłosie wystawy realizowanej w 2021 roku - Ocalić od zapomnienia: Gdańskie fasady, odnoszącej się w swej treści do dawnej historii związanej z gdańską architekturą. W 1902 r. Stowarzyszenie na rzecz Zachowania i Opieki nad Zabytkami Architektury i Sztuki w Gdańsku ogłosiło konkurs na fasady dla budynków istniejących i dopiero planowanych. Jego wynikiem miało być stworzenie katalogu wzorcowych projektów fasad, które swoim charakterem nawiązywałyby do wzorców architektonicznych, obecnych w historii gdańskiego budownictwa.