Album wydany w rocznicę 35. lecia fregaty "Dar Młodzieży" oraz rejsu dookoła świata dla uczczenia 100 rocznicy odzyskania niepodległości Polski. Na przeszło stu stronach książki zawarto dziesiątki zdjęć dokumentujących dzieje tego pięknego żaglowca. Wydawcami albumu są: Fundacja Lechosława Bar wsparcia "Daru Młodzieży" oraz Fundacja Promocji Przemysłu Okrętowego i Gospodarki Morskiej.

W tomie czwartym, który zamyka publikację, przedstawiony zostaje materiał dotyczący polskich oficerów i marynarzy, którym splot nieszczęśliwych zdarzeń odebrał życie na statkach armatorów zagranicznych. Opatrzona podtytułem: „Polacy pod obcymi banderami” książka zawiera zatem: - okoliczności i fakty, które doprowadziły do tajemniczej tragedii zbiornikowca „Athenian Venture” i równie zagadkowej katastrofy masowca „Leros Strength”.

Wypadki, opisane w tomie drugim - pisze Leszczyński w swoim wstępie - zdarzyły się w latach 1979-1984 i prezentują największe dramaty morskie, jakie dotknęły w tychże latach flotę Polskiej Marynarki Handlowej. A więc dzieje staranowanego na Skaldzie „Zamościa”, przy wyspie Bornholm wywrotki „Koronowa”, strawionego przez ogień „Reymonta”, płonącego na pakistańskiej redzie „Traugutta”, zatopionego przez własną załogę motorowca „Stanisław Dubois”, utratę statku „Józef Wybicki”.

Dziewiętnastoletni Jacek w 1983 roku został studentem Wyższej Szkoły Morskiej w Gdyni. Pierwszy semestr spędził na żaglowcu Dar Młodzieży, pokonując trasę Gdynia–Osaka–Gdynia. Książka jest pamiętnikiem spisanym podczas tego rejsu: razem z autorem zaglądamy do kubryka i mesy, pełnimy z nim wachty i zwiedzamy portowe miasta.

Album poświęcony jest on „Stefanowi Batoremu” - ostatniemu transatlantykowi pływającemu pod polską banderą, który przeszedł również do historii żeglugi światowej.

Czytelniku, czy mówią Ci coś nazwy „Tajfun”, „Halny” lub „Elżunia”? Żeby je wyjaśnić, musimy cofnąć się w czasie do XIX wieku. Wtedy rozpoczęła się historia ratownictwa morskiego na polskim wybrzeżu. Jego podstawy ukształtowały odwaga i solidarność rybaków. Kiedyś wielu z nich nie wracało z połowów, dlatego narodziła się idea zorganizowanego ratownictwa morskiego, które początkowo funkcjonowało na zasadach dobrowolności i wzajemnej pomocy.

W 1934 roku Związek Harcerstwa Polskiego zakupił ze składek społecznych trzymasztowy szwedzki szkuner Petrea, któremu nadano imię Zawisza Czarny. Harcerze i studenci wyremontowali go i przerobili na statek szkolny. I tak zaczęła się historia największego na świecie żaglowca należącego do organizacji skautowskiej.

Ta bogato ilustrowana książka (ok.400 zdjęć) na 362 str. (formatu 250 x 300 mm) opisuje niezwykłą historię Polskich Linii Oceanicznych - przez kilkadziesiąt lat największego polskiego armatora i jednego z największych w Europie, który w najlepszym okresie swojego rozwoju, czyli w 1976 roku posiadał flotyllę 185 statków o nośności ponad miliona ton, zatrudniającego ok. 13000 pracowników z których 10,7 tys. stanowiły załogi tych statków.