Środkowa część polskiego wybrzeża Bałtyku słusznie uważana jest za najciekawszą i najbardziej urozmaiconą. To region o niezwykle bogatej kulturze i atrakcjach przyrodniczych unikatowych w skali całej Europy. Największym ośrodkiem regionu jest Słupsk ze wspaniałym ratuszem, największą w Polsce kolekcją prac Witkacego, fragmentami murów obronnych przeglądających się w Słupi. Niezmienną popularnością cieszy się Ustka, kojarząca się z wakacjami, słońcem i błogim wypoczynkiem na plaży. Słowiński Park Narodowy zachwyca wydmami, które nie mają sobie równych w tej części kontynentu. Ale są tu też wielkie przymorskie jeziora, niedostępne bagna, święta góra naszych przodków oraz niezwykła, "kraciasta" wioska.

Mapa ta prezentuje jeden z najbardziej atrakcyjnych regionów polskiego Wybrzeża. Niewielkie oddalenie od Trójmiasta czyni ten region miejscem wypoczynku nie tylko wakacyjnego dla wielu turystów z głębi Polski, ale również weekend'owego dla mieszkańców Gdańska, Gdyni i Sopotu. Można stamtąd odwiedzić malowniczą ziemię pucką np. za pomocą rowerów - z tą mapą będzie to niezwykle łatwe i przyjemne.

Przewodnik zawiera najważniejsze informacje, historię badań, ciekawostki i najlepsze sposoby dotarcia do ponad 50 wybranych obiektów archeologicznych w granicach województwa pomorskiego, a autorzy Piotr Kalka – archeolog oraz Jarosław Ellwart – regionalista i znawca Pomorza – gwarantują wysoki poziom merytoryczny, praktyczny, a także wizualny przewodnika.

Bardzo interesująca i aktualna mapa na rok 2021, ciekawa forma poglądowa Kaszub z wyszczególnionymi największymi atrakcjami turystycznymi regionu. Idealna do zaplanowania sobie trasy i odbycia wycieczki po Kaszubach. Na odwrocie bogato ilustrowany opis poszczególnych atrakcji.

Mapa rysunkowa historycznego obszaru Kosznajderii - terenów na pograniczu Kaszub, Borów Tucholskich i Krajny położonych w trójkącie Chojnice – Tuchola – Kamień Krajeński zasiedlonych w XIV–XV w. przez ludność niemiecką wyznania rzymskokatolickiego, sprowadzoną głównie z okolic Osnabrück. Czynnikami kształtującymi poczucie odrębności tej wspólnoty były: odrębny dialekt (zbliżony do języka holenderskiego), zwarte terytorium oraz odrębna kultura ludowa, w tym stroje szczególnie kobiece.