Słownik etymologiczny kaszubszczyzny jest słownikiem dyferencjalnym w stosunku do języka ogólnopolskiego. Nie ma w nim bardzo wielu słów wspólnych z polskim językiem literackim, wchodzą weń natomiast tak zwane kaszubizmy leksykalne, na które składają się liczne archaizmy (mające często poświadczenia w staropolszczyźnie), równie liczne twory innowacyjne, a także wybrane zapożyczenia niemieckie, będące pozostałością wielowiekowych kontaktów kaszubszczyzny z dialektami polskimi.

Słownik etymologiczny kaszubszczyzny jest słownikiem dyferencjalnym w stosunku do języka ogólnopolskiego. Nie ma w nim bardzo wielu słów wspólnych z polskim językiem literackim, wchodzą weń natomiast tak zwane kaszubizmy leksykalne, na które składają się liczne archaizmy (mające często poświadczenia w staropolszczyźnie), równie liczne twory innowacyjne, a także wybrane zapożyczenia niemieckie, będące pozostałością wielowiekowych kontaktów kaszubszczyzny z dialektami polskimi.

Borowiacy to grupa ludności pochodzenia kaszubskiego, zamieszkująca pogranicze Kaszub - część powiatu chojnickiego i powiatu tucholskiego, która w ciągu wieków uległa polonizacji językowej i kulturowej. Borowiacy dzielą się z grubsza na kaszubiących - Boraków i niekaszubiących - Borowiaków Tucholskich. Boracy zamieszkują okolice Chojnic i w trójkącie Chojnice - Konarzyny - Swornegacie, Borowiacy Tucholscy natomiast - powiat tucholski, okolice Czerska i Rytla.

Niewielki słowniczek polsko-kaszubski, opracowany zgodnie ze współcześnie obowiązującymi zasadami pisowni kaszubskiej, zawierający około 700 słów oraz podstawowe zwroty w jęz. kaszubskim. Będący z założenia swoistą ciekawostką - pamiątką z Kaszub adresowaną do turystów, słowniczek zrobił furorę także wśród samych Kaszubów, chcących „zobaczyć jak się coś pisze” lub „czy to się tak samo mówi jak u nich”. Dodatkowo zawiera miary czasu, barwy, liczebniki oraz podstawowe zwroty.