Publikacja niniejsza jest poświęcona Zrzeszeniu Kaszubsko-Pomorskiemu oraz członkom tej organizacji. Zrzeszenie jest przez autorkę przedstawione jako organizacja pozarządowa o charakterze etnicznym i regionalnym.

„Zrzeszeni w Baninie” - jest to monograficzne opracowanie działalności jednego z najmłodszych oddziałów Zrzeszenia Kaszubsko-Pomorskiego. Książka jest inna niż tego rodzaju publikacje. Zamysłem autora było przedstawienie, jak można w szybkim czasie założyć i stworzyć prężny odział ZKP wraz z pozyskaniem osobowości prawnej i statusu organizacji pożytku publicznego.

Przedmiotem pogłębionej refleksji Autora, opartej także na badaniach socjologicznych, są zmiany w tożsamości kulturowej Kaszubów i rodzinie kaszubskiej. Kultura etniczna Kaszubów podlega silnemu naporowi procesów globalizacyjnych, wobec których jest stroną zdecydowanie słabszą. Coraz wyraźniej widać „pęknięcie” międzypokoleniowej tradycji w kontynuacji wielu elementów odrębności kultury kaszubskiej, „modelu” pobożności, zwyczajów, wierzeń i zachowań rytualnych.

Władysław Szulist – urodził się w 1936 roku w Skorzewie na krańcu ówczesnego powiatu kartuskiego. Jednak większość dzieciństwa spędził w Gostomku na terenie parafii Lipusz. Jego rodzice i dalsi przodkowie byli związani pracą na roli i religią rzymsko-katolicką. Przyszłemu księdzu zaszczepili miłość do kaszub i przywiązanie do wiary. Szkołę podstawową ukończył w Lipuszu, naukę kontynuował w Wejherowie w konwikcie (Leoninum) i Collegium Marianum w Pelplinie.

"Kaszëbskô młodëch rewolucjô" - książka ukazała się po I Kongresie Młodych Kaszubów, który odbył się 19 listopada 2016 roku w Kartuzach. Zawiera zbiór materiałów związanych z tym wydarzeniem, opis prac w poszczególnych grupach tematycznych oraz sformułowane wnioski.

Najnowszy tom Vademecum Kaszubskiego ujmuje zjawiska kulturowe związane z teatrem kaszubskim (utwory zaprezentowane na scenie w języku kaszubskim). Kaszubski teatr wywodzi się z trzech źródeł: z dawnych obrzędów, których część przetrwała do dziś i znalazła odzwierciedlenie w scenariuszach widowisk wiążących się ze ścinaniem kani, dożynkami lub sobótką; z obrzędowości wigilijno-noworocznej łączącej tradycję chrześcijańską z ludowym postrzeganiem rzeczywistości - z gwiżdżów, jasełek czy herodów - oraz teatru amatorskiego popularnego od końca XIX w., a istniejącego do dziś. Osobnymi kategoriami, które mają związek z teatrem kaszubskim, są widowiska pasyjne, rytuały pielgrzymkowe, teatralizowana obrzędowość, inscenizacje historyczne oraz kabarety.