Kaszuby stanowią najbardziej wyrazistą grupę etniczną na Pomorzu, wyróżniającą się poczuciem odrębności regionalnej i bogactwem tradycji ludowych. Język kaszubski przetrwał mimo wielowiekowego panowania na tych ziemiach zakonu krzyżackiego, a następnie państwa pruskiego. Dopiero po I wojnie światowej Kaszuby wróciły w granice Polski i wtedy nastąpiło ożywienie kultury kaszubskiej: twórczości artystycznej, czasopiśmiennictwa, teatru, który spopularyzował dawne zwyczaje i pieśni i tańce.

Kaszubski śpiewnik domowy to pierwszy od 1958 roku zbiór pieśni, który łączy w sobie muzyczną przeszłość Kaszub z ich teraźniejszością. Prezentuje on utwory ludowe, regionalne oraz najnowsze, przyczyniając się do przedłużenia tradycji muzycznych Pomorza. Naszym najgłębszym pragnieniem jest, aby pieśni zawarte w niniejszym śpiewniku służyły zarówno muzykowaniu w domach, jak i szerszej prezentacji.

"Starzno, mòja wies. Pieśni kaszubskie" Wacława Kirkowskiego - zbiór zawiera kilkanaście pieśni kaszubskich z zapisem nutowym.

Książka stanowi kontynuację humorystycznych tomików Tomasza Fopke publikowanych przez Wydawnictwo Region. Wybór ponad 500 żartów został tym razem wzbogacony o płytę z nagraniem biesiady z kaszubskimi dowcipami, którą zorganizował Chór „Lutnia” z Luzina, 4 listopada 2015 roku, w sali luzińskiej remizy. W nagraniu uczestniczyli również zaproszeni goście. Reżyserii biesiady oraz dokonania wyboru i układu materiałów na płytce podjął się Roman Drzeżdżon.

„Żëcé piesnią pisóné – spiewôrz biograficzny ks. Antoniégò Peplinsczégò” ‒ książka oparta została głównie na wspomnieniach osób, które ks. Peplińskiego znały osobiście. Znaczna ich część pochodzi od Stanisława Szroedera, ojca autora książki i brata jej bohatera. Bardzo ciekawym elementem biografii jest zbiór zeskanowanych rękopisów przedstawiających nuty i słowa do pieśni ks. Antoniego.