Niniejszy zbiór to opowieści z różnych zakątków globu, które autor pokazuje od strony morza i lądu, wiele z tych miejsc jest do dzisiaj dla nas egzotycznych. Opowiadania mówią o wydarzeniach na różnych statkach, kiedy tylko współpraca członków ich załóg pozwalała pokonywać trudności, często niebezpieczeństwa, także zagrożenia życia. W przypadku niektórych artykułów sprzed lat autor do oryginalnego tekstu dodał aktualizujące komentarze.

Książka jest relacją z przeżyć autora na tle powojennej historii polskiego rybołówstwa, w jego niespotykanej ekspansji o światowym zasięgu. W latach 1952-1964 autor pracował w Przedsiębiorstwie Połowów i Usług Rybackich „Arka”.

Opisując dokonania morskie „występujących” w nim prawie dwudziestu kapitanów żeglugi wielkiej Andrzej Soysal, który, większość swego życia spędził na morzu, zaczynając je od ukończenia w 1958 roku gdyńskiej Państwowej Szkoły Morskiej – idzie śladem tych trzech „conradowskich” ideałów. Jak i uwagą J. Conrada zapisaną przezeń w „Zwierciadle morza”, iż „Tajemnica doskonałości wielu statków zawarta jest w ich dowódcach”.

Autor książki oficer-mechanik, od 39 lat pracujący na statkach morskich, z których ostatnich 23 spędził na jednostkach obcych bander, wprowadza Czytelników w zanikający już marynarski świat odległych, egzotycznych portów z ich specyficznym klimatem i znajdującymi się w nich tawernami i innymi przybytkami marynarskiej infrastruktury.

Trzecią książkę autora z cyklu wspomnień "Kiedy byłem..." czyta się z zapartym tchem. Pojawiają się sopockie prywatki, pierwsze randki, szaleństwa motocyklowe, a później samochodowe, ale także pierwszy - po ukończeniu gdyńskiej PSM - angaż w Polskich Liniach Oceanicznych. Autor zaczyna pracę od szeregowego marynarza, pnąc się po stopniach awansu zawodowego. Odwiedzamy wraz z nim porty w Brazylii, Urugwaju, Argentynie, Korei Płn. i Wielkiej Brytanii. Poznajemy fascynujące lokalne ciekawostki i portowe tawerny.

Ogromnym walorem prozy Wójcika jest szacunek dla prawdy i przedstawianie rzeczywistości bez owijania w bawełnę. Autor czarne nazywa czarnym, a białe białym. Taki warsztat pisarski, taką szczerość wypowiedzi raczej rzadko się spotyka, zwłaszcza w relacjach o kontaktach międzyludzkich. Opowiadania niezwykle zróżnicowane: zabawne, refleksyjne i liryczne do łez.

Nie minął rok i powstała kolejna, czwarta już książka cyklu Kosynierzy z "Daru Pomorza" zawsze razem. W większości to reportaże czy może opowiadania morskie z okresu Szkoły Morskiej i po niej. Autorami są koledzy z naszego rocznika w PSM 1965-1968.

"Srebrny wiek" to książka o poszukiwaniu swojego miejsca w ukochanym mieście Sopocie, po osiągnięciu tegoż "srebrnego wieku". Czasami to droga trudna, obfitująca w nowe wydarzenia i wyzwania. Jednak, kiedy autor wchodzi na nią, okazuje się, że spotyka wielu kolegów, przyjaciół, znajomych z lat "małego", "średniego" i "dużego chłopca", idących tą samą drogą. I to jest piękne. To książka udowodniająca, że w "srebrnym wieku" może dużo dobrego się zdarzyć, tylko trzeba chcieć!