Nowe opracowanie 30 najpiękniejszych podań i opowieści z rybackiego kręgu kultury kaszubskiej, obszarowo związanych z wybrzeżem Bałtyku od Gdyni po Rowy i Ustkę. Dzięki doskonałym dialogom z elementami kaszubszczyzny i wartkiej akcji, mimo “dziecinnej tematyki”, jest to zarówno pozycja książkowa dla młodszych i starszych “dorosłych”. Całość opatrzona komentarzami i objaśnieniami oraz ubarwiona grafikami Tomasza Góreckiego.

Tragedie Rybackiego Morza Tom I autorstwa Ryszarda Leszczyńskiego - ukazał się w wydaniu drugim, z lekko zmienioną szatą graficzną. Książka ta w swoim pierwszym wydaniu - przez Akademię Morską w Gdyni - została uznana przez gdańskie media Książką Zimy 2004 i uzyskała nominację do Nagrody Artusa. Tom opowiada o morskich tragediach na małych jednostkach rybackich - "ptaszkach", "żółtkach" i burtowcach w bardzo przejmujący sposób.

Książka stanowi zbiorcze, w postaci kroniki, ujęcie wszystkich wypadków w polskim rybołówstwie bałtyckim i dalekomorskim w latach 1945-2005. Stanowi zbiorcze opracowanie na podstawie ok. 25 tysięcy dokumentów Izb Morskich Gdyni i Szczecina i jest zwieńczeniem blisko dwudziestoletniej pasjonackiej pracy Autora.

Kolejna publikacja Małgorzaty Abramowicz o czasach dwudziestolecia międzywojennego nad brzegiem Bałtyku. Opowiada o przemianie małej wioski rybackiej w modne letnisko, o nieustającej walce z żywiołem, o ludziach, którzy na wąskim pasku ziemi, między Wielkim i Małym Morzem z ogromną determinacją walczyli o swoje domy.

Kaszubskie wesele - to w zasadzie niewiele poszerzony rozdział II tomu książki Kaszubskie losy. Okazał się on na tyle samodzielny, by go wydać oddzielnie, tym bardziej, że ten temat literacko nie był opracowany. Jest to więc literackie odtworzenie obrzędów, o których zapomniano. 

Aleksander Celarek jest inżynierem mechanikiem, prowadzi własny warsztat szkutniczy i żaglomistrzowski w Chałupach. W czasie studiów zdobył patent kapitana jachtowego i do dnia dzisiejszego swój wolny czas spędza w rejsach morskich. Jego zainteresowanie kaszubskimi łodziami zaowocowało artykułami w prasie polskiej i zagranicznej. Ostatnio obszar jego zainteresowań poszerzył się o niekaszubski teren Zalewu Wiślanego.

Rok obrzędowy na Pomorzu to cenne źródło wiedzy o przedwojennych zwyczajach kulturowych i tradycjach dla wielu etnologów, historyków, socjologów, kulturoznawców czy po prostu dla mieszkańców Pomorza, którzy mieszkają tu od wielu pokoleń i kultywują dawne tradycje lub upowszechniają je przez działania kulturotwórcze. To także źródło inspiracji dla potomków powojennych osadników, którzy zamieszkują Pomorze Wschodnie – w tym Żuławy i Powiśle.

Po Sprawie gminy Ceynowy oraz Ławicy ryb przyszedł czas na wydanie mniejszych form literackich Wandy Brzeskiej poświęconych życiu rybaków i morskiemu żywiołowi. Syn czarownicy to zbiór ośmiu opowiadań i liryków z tomiku U strądu. Wszystkie utwory powstały w latach trzydziestych ubiegłego wieku, kiedy Autorka brała udział w badaniach etnograficznych Pomorza. Te nasycone słownictwem regionalnym kaszubsko-marynistyczne teksty zgromadzono w jednym tomie po raz pierwszy. 

Książka Latem w Jastarni jest opowieścią o młodzieńczych wakacjach w Jastarni, cudownej krainie przygód i beztroskiej szczęśliwości, choć, jak to w życiu bywa, kryjącej też wątki poważniejsze. Przywołuje świat dziecięcych zabaw, przyjaźni i pierwszych uczuciowych zauroczeń. Opowiada o tamtych rozmowach, lekturach, tańcach i muzyce. Książka w formie albumu jest bogato ilustrowana – akwarelami autora oraz fotografiami z dawnych, opisywanych lat.

Książkę stanowi 19 opowiadań autorstwa Józefa Ceynowy, opisujących życie mieszkańców miejscowości Kuźnica na Półwyspie Helskim w początkach XX wieku. Losy bohaterów przeplatają się w nich z wydarzeniami z historii Kaszub. Opowiadanie te zostały spisane w latach 70. XX wieku.

Trzecie uaktualnione i kolorowe wydanie bedekera prezentującego najważniejsze informacje na temat Półwyspu Helskiego w kolejności alfabetycznej. Znajdziemy tutaj hasła poświęcone miejscowościom, atrakcjom turystycznym, a także historii, wybitnym postaciom i obyczajom kultywowanym przez mieszkańców Półwyspu. Niezbędne wyposażenie każdego turysty udającego się w tamten rejon.

Kiedy pisałem książkę II wojna światowa na Półwyspie Helskim, skupiłem się przede wszystkim na losach Kaszubów, którzy tam mieszkali, i ich wspomnieniach (źródła pisane o tym okresie są bardzo mizerne). Sytuacja na Helu we wrześniu 1939 roku opracowana jest bardzo dobrze, obrona niemiecka wiosną 1945 roku już mniej, za to to, co działo się pomiędzy tymi okresami, zostało niemal całkowicie pominięte. 

Książka autorstwa pani Ireny Elsner oparta jest na materiale archiwalnym – notatkach niemieckiego wywiadu znajdujących w Archiwum Wojskowym we Freiburg im Breisgau w Niemczech, które autorka przetłumaczyła, uszeregowała oraz opatrzyła niezbędnym komentarzem. Książka została podzielona na dwie części – część pierwszą stanowią informacje uzyskane przez niemiecki wywiad na temat Helu i Półwyspu Helskiego uzyskiwane w latach 1933-39, drugą część książki stanowią zdjęcia polskich okrętów wojennych wykonane na zlecenie niemieckich służb. 

Składające się na ten tomik dwa opowiadania Jerzego Budzisza opisują powojenne przeżycia Józefa Boldy i Feliksa Budzisza – rybaków z Chałup. Pokazują one przemoc totalitarnego ustroju, której doświadczali Kaszubi. Głównym powodem tych szykan była postawa rodowitych mieszkańców Półwyspu Helskiego oraz ich przywiązanie do tradycji i wiary tak odmienne od wzorców propagowanych przez socjalistyczne władze PRL. Postawy, jakie w tej sytuacji przyjmą bohaterowie, są tematem tych tekstów.

Pielgrzymka łodziowa rybaków na odpust Świętych Apostołów Piotra i Pawła ma już wielowiekową tradycję. Niegdyś w ten sposób mieszkańcy Półwyspu Helskiego zdążali do kościoła. Od 33 lat pielgrzymka przez Zatokę Pucką wpisała się na stałe w kalendarz kościelny na ziemi puckiej. Nieodłącznym elementem życia człowieka wierzącego jest uczestniczenie w sprawowanym kulcie religijnym.

Był czas kiedy podstawą egzystencji ludzi zamieszkujących Półwysep Helski było morze, to duże i małe. Po kaszubsku: wiôldżi mòrze ë môłi mòrze. Rybacy przybrzeżni, bo o nich piszę w książce, z pokolenia na pokolenie przekazywali swoje rzemiosło, żyjąc nadzieją na lepsze - do teraz.  Môłi mòrze nie wyżywi, wiôldżi mòrze to zakazy i limity tego, co jeszcze oddycha i żyje.