Kiedy jestem w srebrnym wieku

Źródłem inspiracji do napisania tej książki było życie autora kipiące wydarzeniami i spotkaniami z ogromną liczbą ludzi. Tak potrafią żyć tylko ludzie wyjątkowi. Chyba nigdy w życiu nie spotkałem człowieka tak żywotnego i pazernego na życie. Pewno będzie mu żal umierać. Naprawdę, warto przeczytać tę książkę i dowiedzieć się, co ma nam do powiedzenia.

Władysław H. Piotrowski

"Srebrny wiek" to książka o poszukiwaniu swojego miejsca w ukochanym mieście Sopocie, po osiągnięciu tegoż "srebrnego wieku". Czasami to droga trudna, obfitująca w nowe wydarzenia i wyzwania. Jednak, kiedy autor wchodzi na nią, okazuje się, że spotyka wielu kolegów, przyjaciół, znajomych z lat "małego", "średniego" i "dużego chłopca", idących tą samą drogą. I to jest piękne. To książka udowodniająca, że w "srebrnym wieku" może dużo dobrego się zdarzyć, tylko trzeba chcieć!

Krystyna Małecka

Autor porusza wiele wątków ze swojego życia oraz pasji. Zaciekawiły mnie historie mieszkańców Sopotu z okresu powojennego - zarówno kolegów z podwórka, jak i osób ze Stowarzyszenia Sopociaków, Sopockich Magnolii i historie kolegów, z którymi pływał 20, 30, a nawet 50 lat temu. Ciekawe są również przeżycia współczesne, w tym malarstwo, którego się dopiero uczył, czy jego udział w różnych organizacjach, np. ludzi morza i tym podobnych. Warto przeczytać, gorąco zachęcam!

Barbara Grygiel

Spis treści:

Przedmowa - 7
Trauma - 15
Rok po - 29
Powrót do Sopotu - 49
Malunek - 59
SUTW - 69
Projekt Zjazd - 79
Wycieczkowo - 87
In Memoriam - 103
Stowarzyszenie Sopociaków - 109
Zabawy sopociaków - 123
Artystycznie - 131
Działkowo - 149
Plażowo - 157
Knajpowo - 163
Plenery - 173
Kijanki, czyli Magnolie - 177
Posprzątane i pozbierane - 241
Mieszkańcy dla Sopotu - 249
TPS - 257
IKRA - 265
SKŻW - 281
Jak to jest w sile wieku - 287
Zakończenie - 299