W żuławskim domu

Żuławy – kraina niezwykła, z fascynującymi, jeszcze zachowanymi bogatymi świadectwami jej przeszłości. Ziemia wydarta delcie Wisły pracą wielu pokoleń jej mieszkańców, której imponującym śladem są uregulowane nurty rzek, system wałów przeciwpowodziowych, rowów odwadniających, charakterystyczne nasadzenia śródpolne. Praca, pomimo wielu klęsk wojennych i przede wszystkim naturalnych - wielkich powodzi - opłaciła się wielokroć. Region przez stulecia wyróżniał się bogactwem. W oczach dawnych postrzegano go jako przysłowiową „krainę mlekiem i miodem płynącą”. Podziwiano i jednocześnie zazdroszczono mieszkańcom ich majątków, obszernych zabudowań gospodarczych, bogatych domostw, dobrze wyposażonych także w przedmioty o charakterze zabytkowym. W przypadku Żuław nie możemy mówić o chatach chłopskich, lecz o domach, które przewyższały skalą i formą większość dworów szlacheckich w pozostałych regionach Rzeczypospolitej (później w Królestwie Prus), a w ich właścicielach należy widzieć raczej sprawnych zarządców wysokotowarowych gospodarstw, niż chłopów.