Podstawowym problemem rozpatrywanym w publikacji, jest proces zmian, zachodzących w użytkowaniu lasów. Książka powstała w oparciu o rozprawę doktorską, napisaną pod kierunkiem prof. dr hab. Józefa Arno Włodarskiego w Instytucie Historii UG.

Najdokładniejsza mapa topograficzna TPK opracowana pod egidą pracowników Parku. Dwustronna, dzięki odpowiedniej skali przejrzysta i czytelna. Można z nią bez problemu dotrzeć do wszystkich pomników przyrody, których w TPK nie brakuje. A wszystko to u wrót milionowej aglomeracji (której fragmenty na mapie też się znajdują). Nazwy ulic, pełna infrastruktura turystyczna itd.

Wyobraźmy sobie, że – przeniesieni w czasie wstecz o osiemdziesiąt lat – idziemy niespiesznym spacerem drogą z Oliwy do Jelitkowa. Nie poznalibyśmy tego miejsca. Ulica Pomorska, przy której stoją dziś wielopiętrowe bloki, była wtedy zwykłą wiejską drogą. No, może nie taką zwykłą, jako że jeździł po niej tramwaj. Jednak krajobraz był tu zdecydowanie wiejski.

W albumie znajdzie się 99 widokówek, prezentujących dzisiejszą aleję Grunwaldzką i jej sąsiedztwo po wschodniej stronie na całej długości od koszar w Strzyży Górnej (wraz z nimi samymi) do budynku, w którym mieści się Opera Bałtycka.

Wspomnienia dotyczące ciekawej części Gdańska - Dolnego Wrzeszcza. Dzięki literackiej wędrówce poznajemy dzieje tej dzielnicy oraz śledzimy losy związanych z nią mieszkańców.

W najnowszym albumie Kosycarzy czytelnicy zobaczą m.in., jak zmieniał się Trakt Świętego Wojciecha, wcześniejsza ul. Jedności Robotniczej, którą jeździł tramwaj linii 6, a przed budynkami rosły drzewa. Młodsi zdziwią się, że tam, gdzie dzisiaj są puste place, kiedyś stały domy mieszkalne, a niektóre z nich z ciekawą historią. Mieszkańcy nowego Chełma dowiedzą, że zanim powstały ich domy, na placach budów pracowali z dobrymi wynikami saperzy.

Książeczkę o kościele na Rowokole oddaję do rąk Czytelników z niemałym zakłopotaniem, bo jestem świadom, że nie powinna się ona jeszcze ukazać drukiem, ponieważ nie wykorzystałem wszystkich dotyczących jego źródeł. Chodzi przede wszystkim o archiwalną spuściznę księcia Ernesta Bogusława von Croya, ogromny zbiór zespołów, wśród których znajdowały się najróżniejsze materiały, zwiezione pod koniec XVII w. z ówczesnego synodu słupskiego, a zwłaszcza domeny słupskiej.