
Gdyńskie dzielnice
Kochowo – Babie Doły (część 2)
W obecnym numerze „Pomeranii” powracamy do cyklu, związanego z przeszłością Gdyni oraz tematu dzielnicy Babie Doły, w międzywojniu zwanej Babim Dołem, a jeszcze dawniej określanej terminem Kochowo. Termin określający to miejsce ‒ Babi Dół znajdziemy m.in. w zachowanych dokumentach przedwojennego Komisariatu Rządu w Gdyni, powołujących do życia Szpital Zakaźny wraz z ośrodkiem kwarantanny dla załóg jednostek morskich zawijających do portu w Gdyni. Budynek szpitala ulokowano około kilometr w głąb wąwozu, a dla statków wybudowano niewielki pomost przy brzegu Zatoki Puckiej. Babie Doły stały się jedną z dzielnic Gdyni w 1971 roku. Od wielu lat są kojarzone z jednostką wojskową i osiedlem dla żołnierzy i ich rodzin. Jego charakterystyczną cechą jest usytuowanie na uboczu Gdyni. Tak jak wspomniano, zdecydowana część mieszkańców dzielnicy to wojskowi, a w niewielkiej części ludność kaszubska związana dawniej i częściowo dziś z rzemiosłem rybackim. Główne części mieszkalne Babich Dołów składają się z dwóch części: osiedla bloków mieszkalnych zlokalizowanych przy ulicach: Dedala i Ikara oraz kolonii domów jednorodzinnych tzw. „Rybaki”, przy ul. Rybaków.